[Bolas]

Moje doświadczenie z keramzytem jest ściśle budowlane. Pierwszy raz spotykam się ze stwierdzeniem że nasiąka wodą. Owszem jakieś pory to on ma ale czy chłonie wodę mam szczere wątpliwości. Natomiast na jednym z forów budowlanych znalazłem coś takiego choć nie wiem ile w tym prawdy:

Z tego co piszą powinny być dwa rodzaje keramzytu - żużlowy (Castorama, Obi) chyba będzie to keramzyt budowlany oraz keramzyt gliniany (ogrodniczy?). Keramzyt może mieć różne barwy - od ciemnego brązu, przez pomarańcz do siwego. Wynika z tego, że ten pomarańczowy z marketów budowlanych jest bardziej porowaty i cięższy, lepiej nasiąka wodą w związku z czym łatwiej tonie. Ten ciemny keramzyt (ogrodniczy?) jest mniej porowaty i raczej nie tonie. Sposobem na niego jest długotrwałe gotowanie i pozostawienie go w tej wodzie do przestygnięcia (podobnież wówczas utonie).

Jeśli chodzi o neutralność chemiczną. Wynika z tego, że z niektórych keramzytów jest co nie co wypłukiwane w związku z czym zatwardzają wodę i zmieniają pH (jednak). Niektóre, są jednak neutralne. Podejrzewam, że wypłukiwaniu może ulegać keramzyt budowlany. Ogrodniczy powinien być chyba neutralny (tyle, że pływa). Jedynym słusznym keramzytem który może mieć kontakt z podłożem rośliny jest chyba firmowy keramzyt do uprawy hydroponicznej. Po przeglądnięciu zdjęć wynika na to że jest on również barwy ceglastej ale jest lżejszy niż budowlany i bardziej porowaty niż ten ciemny ogrodniczy (pływa tak sobie bo nasiąka wodą). Podejrzewam jednak, że mogą być problemy z zakupem takiego "firmowego" keramzytu do hydroponiki.

A tu opis keramzytu od jednego z producentów:

Klasyczna hodowla roślin w gruncie i wodzie, w szklarniach, ogrodach i w domu.
Hydroponiki - bez gruntowa uprawa roślin.
Keramzyt jest trwałym, lekkim, porowatym i obojętnym chemicznie materiałem, który może być zastosowany w charakterze elementu szkieletowego podłoża. W zależności od wypełniacza (piasek, glina, torf, gleba i molcze o różnych kwasowościach) podłoże takie może służyć w uprawach szklarniowych, tunelach foliowych lub na wydzielonych, intensywnie uprawianych i nawożonych przydomowych grządkach. Po zmieszaniu z innymi kompozytami np. kompostem, keramzyt jest szczególnie przydatny we wszystkich uprawach i pracach ogrodniczych oraz hodowlanych, w których potrzebny jest higieniczny i sprawnie działający drenaż.
Niezawodność działania keramzytu wynika z jego łatwej asymilacji z roślinami i mikroorganizmami, które im towarzyszą. Wybór różnej wielkości granulacji, ciężaru właściwego i kształtu granulek keramzytu stwarza dodatkowe możliwości zastosowania. Pozwala to na uzyskanie odpowiedniej przewiewności i gęstości gruntu, lub podłoża dla roślin o zróżnicowanych wymaganiach siedliskowych od sukulentów do hydrofitów.
Szczególne właściwości keramzytu umożliwiają jego zastosowanie w hydroponicznych uprawach roślin oraz w uprawach z nawadnianiem kroplowym skorelowanym z nawożeniem. Keramzyt nie traci kształtu, formy i konsystencji, nie butwieje i nie ulega zepsuciu, umożliwia to jego sterylizację i wielokrotne wykorzystanie. W uprawach hydroponicznych, do wypełniania naczyń stosuje sie keramzyt o większej granulacji, tj. powyżej 4mm.
Keramzyt o grubości 0-0,4 mm może być stosowany jako składnik podłoży (w mieszankach z torfem, w ilości nie przekraczającej 1/3 objętości) do uprawy gerber, anturium, skrzydłokwiatu i innych. Dodatek keramzytu poprawia stosunki powietrzne w podłożu i jest zalecany szczególnie, gdy torf (kompost lub inne podłoże) jest bardzo drobny, silnie rozłożony lub intensywnie wzbogacony związkami pokarmowymi.
Keramzyt stosuje się do drenażu doniczek i pojemników (m.in. kwietników) z roślinami oraz do naturalizacji strukturalnych podłoża (np. posypywanie powierzchni gruntu, w którym hoduje się sukulenty). Keramzyt można stosować w hodowli drzew i ozdobnych krzewów oraz wszędzie, gdzie stosuje się ściółkowanie w celu zahamowania rozwoju chwastów.