[Włodzimierz Pietraszko]

Dyskusja w tym poście przypomina mi rozmową głuchego ze ślepym o muzyce i malarstwie. Szanowni dyskutanci balansują na krawędziach para – wiedzy. Jakimś szaleństwem jest sadzenie bonsai w żwirkach przeznaczonych dla kocich odchodów. Proszę odpowiedzieć mi na pytanie czy słyszeliście, że w Japonii ktoś posadził by wartościowe bonsai w perfumowanym żwirku. Dlaczego nie korzystacie z przepisów na mieszanki GLEBOWE odpowiednie dla danego gatunku opracowane przez fachowców zajmujących się bonsai od wielu pokoleń? Twierdzenie, że nie należy kierować się sprawdzonymi przepisami a raczej samodzielnie eksperymentować ze składem mieszanek świadczy o kompletnej ignorancji. Pisanie, że wadą akadamy jest to iż chłonie ona wodę i zbryla się to już kompletna bzdura.
Ale jeżeli już musicie brnąć w to szaleństwo to :
Keramzyt budowlany ( czarny) jest spiekiem żużla i gliny i nie powinno się go stosować w uprawie roślin z powodu obecności związków toksycznych. Nie posiada zdolności sorbcyjnych ani retencji wodnej.
Keramzyt ogrodniczy ( czerwony) jest spiekiem czystej gliny. Nadaje się do uprawy roślin w systemach semi hydroponicznych i zalewowych. Nie posiada zdolności sorbcyjnych ani retencji wodnej. W mieszankach glebowych stanowi element frakcji szkieletowej. Jego główną rolą jest zmniejszanie ciężaru właściwego mieszanki.
Perlit naturalny jest podobnie jak bims jest pochodzenia wulkanicznego ( spieniona lawa –pumeks).Doskonały jako dodatek do mieszanek glebowych posiada dużą zdolność sorbcji i retencji wodnej.
Podobne właściwości ma perlit syntetyczny.
Na koniec Panie Przemku, to że kiepsko rosną Panu jałowce w mieszance akadamy z kiriu nie jest wynikiem złej jakości podłoża a raczej braku umiejętności uprawy. Jeszcze jedno akadama nie jest gliną lecz popiołem wulkanicznym i nie wypala się jej w wysokich temperaturach lecz suszy się na słońcu.
We Wrocławiu na wystawie 28 kwietnia Walter Pall będzie miał wykład, na którym poruszy miedzy innymi temat mieszanek glebowych. Zapraszam