[Bolas]

Ten jalowiec (Juniperus sqamata) jest strasznie zapuszczony. Bardzo dlugie przyrosty spowodowaly rozrzedzenie chmurek oraz obumieranie głębiej położonych igieł.
Praca glownie polegala na usunieciu przyrostow i przeswietleniu chmurek tak by dostarczyć odpowiednią ilość światła w głąb rosliny i pobudzić do wzrostu głębiej położone nowe przyrosty.
Galazki powinny zostac odrutowane i ulozone spowrotem ale to zostawilem dla kogos innego lub na pozniejszy termin może jakieś jesienno-zimowe warsztaty.
Prezentowana praca nie była zbyt duża ale daje pewien pogląd na cierpliwość w jaką należy sie uzbroić. W przyszłości umieszcze dalsze fotki.

[Bolas]

No i sie tak złozyło ze roslina wrociła do Akademii Bosnai i w ostani weekend miałem okazje popracować przy dalszej renowacji. oczywiscie roslina byla znow zapuszczona ale w lepszym stanie niz pierwsze zdjecie tej rosliny z powyższego tematu.
Roslina miala zbyt dlugie galezie na drugim pietrze. Musiałem wyciac kilka z nich by zblizyc zielen do pnia i rozłozyłem i tak bardzo szerokie chmurki. Ale to juz taki urok tego drzewa w formie wężowej. Ułożenia wymagał też wiertaliotowy czubek nad ktorym nikt sie nie zlitował. Ogolnie na rosline nie trafiło zbyt duzo drutu pamietajac o tym ze pewnie moga sie one szybko wrosnac a rozkład galezi był juz wiekowy i kruchy wiekszosc zrobiłem poprzez wiazanie i odciagi. Calkowitemu odrutowaniu uległ zaledwie czubek ale i tam nie obylo sie bez odciagów.

[Bolas]

Roslina w 2010 roku na wystawie w Chorzowskim Kapeluszu.

[ZKM]

Nie uważasz że roślina jest zbyt ciężka w stosunku do grubości pnia?

[Bolas]

Cała roslina jest ciezka i nie foremna. Ale taki jest styl wezowy nie bardzo psuje do niego zbalansowanie rosliny. Poza tym to chyba najmniej naturalny styl w bonsai.
Roslina nie jest moja mialem okazje tylko kilka razy przy niej pracowac.